hayalini sevdim ben senin 
içimde dalga dalga büyüttüğüm nehirlerden 
okyanuslar kurdum gözlerinde 

hayallerimiz beyazdı bizim 
sarı mavi mor 
renk renk 
mevsimlere denk 
bahardı yazdı 
fırtınalar boranlar 
en acı en tatlı ve en mutlu anlardı

sen tenha göllerimde 
süzülen kuğu 
gözlerimdeki buğu 
ve ağacın kabuğu gibi 
saracaktın beni 
koparacaktın benim olacaktın
kalacaktın hep 
hep uzakta oldun ama sen 
içime doldun yalnızca 
yalnız bir ağaç gibi dal verdin çiçek açtın 

zirvelerimin 
en ulaşılmaz 
en aşılmaz 
bir yerinde gizlendin 

şimdi sen yalnız mağrur tahtında 
yalnız göğe bakar dalların 
dalların sonsuza akar 

giderken bilmiyorsun 
ağladım 
ıslatıp mendilleri 
dallarına bağladım 
umut olsun 
dilek olsun diye 
uzayan kollarına 
rengarenk çaputlardan 
gökkuşağı kurdum 
ve geçerek altından 
senin en yakın 
ve sana en uzak köşende durdum 

uzağındayım şimdi 
uzağa yakınım senden 
artık duymayacaksın 
nefesimi ensenden 
sen bana işaret sen bana yoldun 
sen benim kolum kanadım oldun 
yürüyorsam şimdi yüklerimden arınmış 
anladımki aradığım senin yarınmış 

sen benim figanım 
pir-i muganımsın 
kederimsin acımsın ilacımsın 
ey sevgili
sen benim dilek ağacımsın