hayalini sevdim ben senin
içimde dalga dalga büyüttüğüm nehirlerden
okyanuslar kurdum gözlerinde
hayallerimiz beyazdı bizim
sarı mavi mor
renk renk
mevsimlere denk
bahardı yazdı
fırtınalar boranlar
en acı en tatlı ve en mutlu anlardı
sen tenha göllerimde
süzülen kuğu
gözlerimdeki buğu
ve ağacın kabuğu gibi
saracaktın beni
koparacaktın benim olacaktın
kalacaktın hep
hep uzakta oldun ama sen
içime doldun yalnızca
yalnız bir ağaç gibi dal verdin çiçek açtın
zirvelerimin
en ulaşılmaz
en aşılmaz
bir yerinde gizlendin
şimdi sen yalnız mağrur tahtında
yalnız göğe bakar dalların
dalların sonsuza akar
giderken bilmiyorsun
ağladım
ıslatıp mendilleri
dallarına bağladım
umut olsun
dilek olsun diye
uzayan kollarına
rengarenk çaputlardan
gökkuşağı kurdum
ve geçerek altından
senin en yakın
ve sana en uzak köşende durdum
uzağındayım şimdi
uzağa yakınım senden
artık duymayacaksın
nefesimi ensenden
sen bana işaret sen bana yoldun
sen benim kolum kanadım oldun
yürüyorsam şimdi yüklerimden arınmış
anladımki aradığım senin yarınmış
sen benim figanım
pir-i muganımsın
kederimsin acımsın ilacımsın
ey sevgili
sen benim dilek ağacımsın
